یکی از موارد جدی تهدید کننده سلامت که در سال های اخیر با توجه به تغییرات سریع اجتماعی ، از سوی سازمان های بهداشتی، مجریان قانون و سیاست گذاران اجتماعی به عنوان یکی از مهم ترین مشکلات در جامعه مورد توجه قرار گرفته است، شیوع اعتیاد و رفتارهای پرخطر در میان اقشار مختلف است (فرگوسن  و همکاران، 2009 ). در بررسی سبب شناسی سوء مصرف مواد و بازگشت پس از درمان، محققان و نظریه پردازان مختلف، نقص در تنظیم هیجان، تحمل پایین ناراحتی، اجتناب هیجانی ، رفتارهای بدون تفکر و عادتی ، نشخوار فکری، سوگیری نسبت به نشانه های مواد، خودکارآمدی پایین، نقص در مهارت های مقابله ای و خطای معنوی را عنوان نموده اند (بلوم ، 2005 ؛ به نقل از بابایی ، 1391 ). سطح پایین نظم جویی هیجانی که ناشی از ناتوانی در مقابله موثر با هیجانها و مدیریت آنهاست در شروع مصرف مواد نقش دارد (پارکر و همکاران ، 2008).